Dodajemy pomieszczenia

Etap 4 Dodajemy pomieszczenia

Witaj.

PrzygotowałeśPrzygotowałaś już domyślne dane grzejników podłogowych.
Teraz przyszła pora na dodanie do projektu pomieszczeń w których będziesz projektować instalację.

Jestem:

zawodowcem
amatorem

Wybieram system:

KAN-therm
Purmo

Wejdź do zakładki Pomieszczenia.

Program utworzył już domyślną strukturę budynku.

Zwróć uwagę na pozycje KONDYGNACJA PARTER, ROZDZIELACZ PARTER i 4 pomieszczenia poniżej.

Dla ułatwienia wprowadzania danych warto stworzyć osobne kondygnacje dla całego budynku, nawet jeśli zajmujesz się budynkiem parterowym.

Dla każdej kondygnacji musisz podać 4 parametry: Symbol, Rodzaj kondygnacji oraz Domyślną wysokość pomieszczenia i Domyślną odległość od podłogi do parapetu.

Są to parametry niezbędne do doboru grzejników w pomieszczeniach, przy czym prawdopodobnie wszystkie pomieszczenia na danym piętrze mają te parametry identyczne.

Wpisanie ich raz dla kondygnacji powoduje, że program sam "dziedziczy je" do swoich pomieszczeń.

Wszystkie parametry domyślne pierwszej kondygnacji są już wstępnie podane, ale nic nie stoi na przeszkodzie by je zmienić jeśli jest taka potrzeba.

Domyślnie program zaproponował Rodzaj kondygnacji:

Parter (budynek wielokondygnacyjny)

Pozostaw tą opcję jeśli Twój budynek ma więcej niż jedną kondygnację. W przeciwnym wypadku wybierz pozycję

Parter (budynek parterowy)

Definiując kolejne kondygnacje będziesz musiała wybrać jedną z pozostałych opcji:

Pośrednia kondygnacja
Najwyższa kondygnacja (budynek wielokondygnacyjny).

Program zaproponował także Domyślną wysokość pomieszczenia taką jaką wpisałeśwpisałaś w Danych ogólnych i Domyślną odległość od podłogi do parapetu.

Zmień je na właściwe jeśli parter w Twoim budynku jest wyższy, lub parapety zamontowane są na niestandardowej wysokości.

Jeśli planujesz zastosować w budynku tylko jeden system automatyki, ten który wpisałeśwpisałaś w Danych ogólnych, możesz od razu przejść do uzupełniania danych o pomieszczeniach.

Jeśli jednak cześć pomieszczeń ogrzewanych będzie z wykorzystaniem jednego systemu sterującego, a inna za pomocą drugiego - możesz je pogrupować.

Grupa pomieszczeń domyślne zawiera dane o rozdzielaczu, szafce i systemie odziedziczone z Danych ogólnych.

Tak jest na przykład w domyślnie dodanej grupie ROZDZIELACZ PARTER.

Wszystkie pomieszczenia znajdujące się w grupie dziedziczą dane ze swojego rodzica, więc takie łączenie pozwoli Ci w prosty sposób dobrać wszystkie niezbędne urządzenia.

Jeśli zatem wszystkimi grzejnikami na parterze sterować będzie taki sam system automatyki - dodaj wszystkie pomieszczenia do grupy ROZDZIELACZ PARTER, jeśli nie - stwórz dodatkową grupę, nadaj jej symbol i określ wszystkie parametry.

Aby dodać nową grupę pomieszczeń, kliknij prawym klawiszem myszy w białym polu po lewej stronie i z podręcznego menu wybierz polecenie Dodaj grupę.

Możesz stworzyć dowolną liczbę takich grup.

Na tym etapie musisz zdecydować w których pomieszczeniach chcesz zainstalować grzejniki podłogowe. Będziesz musiała wpisać dane tych wszystkich pomieszczeń do programu.

Najlepiej będzie przygotować sobie "ściągawkę" z listą pomieszczeń, wraz z powierzchnią podłogi i liczbą ścian zewnętrznych.

W pierwszej grupie zostały już dodane 4 "puste" pomieszczenia. Teraz musisz uzupełnić ich dane, a potem ewentualnie dodać kolejne.

Twoim zadaniem jest wpisać do programu wszystkie pomieszczenia ogrzewane budynku którym się zajmujesz. Czynności opisane dalej będziesz musiała powtórzyć dla każdego pomieszczenia osobno.

Wybierz pierwszą szarą pozycję Pokój na liście z lewej strony żeby wyświetlić edytor tego pomieszczenia i rozpocznij wprowadzanie pierwszego pokoju z Twojej listy.

Po zakończeniu pracy nad pierwszym pomieszczeniem będziesz mógłmogła tu wrócić i powtórzyć te czynności dla kolejnych.

Każde pomieszczenie musi mieć w programie swój unikalny symbol, wpisz więc w polu Symbol numer tego pomieszczenia lub jakieś inne oznaczenie jednoznacznie na nie wskazujące.

Musisz też wskazać też jaki to rodzaj pomieszczenia. W zależności od tego parametru program wskaże do jakiej temperatury ma pomieszczenie być ogrzewane.

Z listy Rodzaj pomieszczenia wybierz jedną z opcji:

Pokój (+20 °C)
Łazienka (+24 °C)
Garaż (+12 °C)
Pomieszczenie (+16 °C)

Wybieraj ostatnią pozycję Pomieszczenie dla pomieszczeń "dodatkowych", które planujesz ogrzewać, ale mogą one mieć temperaturę niższą niż pokoje mieszkalne.

Kolejnym niezbędnym parametrem do orientacyjnego doboru grzejnika jest także powierzchnia samego pomieszczenia i jego wysokość. Na ich podstawie program policzy ilość powietrza które trzeba nagrzać.

Sama powierzchnia pomieszczenia jest też istotna ze względu na ilość miejsca na ułożenie rury grzejnej.

Podaj więc odpowiedni wymiar w polu Powierzchnia A.

Wysokość H pomieszczenia (a także odległość od podłogi do parapetu H_par) program odziedziczył z kondygnacji na której to pomieszczenie się znajduje.

Wszystkie wymiary w programie wpisuj w metrach, lub metrach kwadratowych, chyba że wyraźnie napisano by robić inaczej.

Zanim program dobierze grzejniki podłogowe w tym pomieszczeniu, najpierw musi wyznaczyć jego obciążenie cieplne, czyli moc cieplną którą trzeba doprowadzić do pomieszczenia by utrzymać w nim żądaną temperaturę.

W dokładnym projekcie do obliczeń tej wielkości niezbędne są wymiary wszystkich ścian, stropów, dachu, okien, drzwi o innych przegród budowlanych, ich konstrukcja lub charakterystyka i wiele innych parametrów.
Nam na potrzeby orientacyjnego projektu wystarczy jakość ochrony cieplnej przegród budynku (którą określiłeśokreśliłaś w Danych ogólnych) oraz liczba ścian zewnętrznych, ich jakość i stopień przeszklenia oraz inne parametry które podałeś podałaś już wcześniej.

Dlatego właśnie uproszczny projekt służy jedynie do oszacowania ilości niezbędnych materiałów do budowy instalacji, a nie jest ostatecznym projektem instalacji.

Wskaż Liczbę ścian zewnętrznych w rozpatrywanym pomieszczeniu:

Bez ścian zewnętrznych
1 ściana zewnętrzna
2 ściany zewnętrzne
3 ściany zewnętrzne

Kolejne dwie opcje (Przeszklenie i Stan okien) program zaproponował Ci sam wpisując je zieloną czcionką (podawałeśpodawałaś je w Danych ogólnych).

Ta zielona czcionka to informacja o tym, że jest to propozycja wartości w tym miejscu. Jeśli chcesz - możesz ją zmienić.

Jeśli to pomieszczenie jest jednym z typowych pomieszczeń w budynku - pozostaw zaproponowane parametry. Jeśli nie - musisz je zaktualizować.

Rodzaj kondygnacji, czyli kolejna wartość także została odziedziczona. Tym razem z kondygnacji.

Czasem część pomieszczeń na kondygnacji jest usytuowanych inaczej niż pozostałe (na przykład w domu na pochyłym terenie), więc możesz ten parametr także poprawić.

Grzejnik podłogowy nie musi być jedynym źródłem ciepła w pomieszczeniu. Czasami zdarza się że sama podłogówka nie wystarcza by ogrzać pomieszczenie i wtedy konieczne jest zainstalowanie dodatkowego grzejnika tradycyjnego.

Czasami celowo chcemy mieć w pomieszczeniu grzejnik wiszący na ścianie np. w łazience.

Nie zawsze grzejnik podłogowy musi pokrywać całe zapotrzebowanie na ciepło pomieszczenia.

W naszym projekcie skupiamy się wyłącznie na ogrzewaniu podłogowym, więc w zakładce Grzejniki ustawiliśmy, że ten rodzaj instalacji jest jedynym w naszym budynku.

Przygotowując orientacyjny projekt dowiesz się czy sama podłogówka rzeczywiście wystarczy.

Jeśli planujesz dodatkowe źródło ciepła w pomieszczeniu (dodatkowy grzejnik, kominek itp.) wpisz w polu edycyjnym Φ_pr,floor procentowy udział mocy cieplnej, która ma być dostarczana do pomieszczenia przez grzejniki podłogowe.

Domyślnie program zakłada, że grzejniki podłogowe mają pokryć 100% zapotrzebowania na ciepło pomieszczenia.

Jeśli wiesz jakie jest rzeczywiste obciążenie cieplne pomieszczenia (na przykład już wcześniej był robiony projekt dla Twojego budynku), możesz je wpisać w polu Φ_p,floor.

Wówczas na taką właśnie moc będzie dobierany grzejnik w tym pomieszczeniu.
Jeśli nie znasz obciążenia cieplnego pomieszczenia - program sam tą wartość wyznaczy.

Po wykonaniu obliczeń w polu poniżej (Φ_r,floor) program wyświetli rzeczywistą moc cieplną wszystkich dobranych grzejników podłogowych w danym pomieszczeniu.

W Danych ogólnych zdefiniowałeśzdefiniowałaś domyślną konstrukcję grzejnika podłogowego. Ale tak na prawdę w każdym pomieszczeniu może ona być inna w zależności od pokrycia podłogi i tego co jest pod stropem.

Aby w każdym pomieszczeniu nie trzeba było od nowa wskazywać wszystkich elementów konstrukcji grzejnika, w programie stworzony został tzw. Katalog konstrukcji grzejników podłogowych.

PowinieneśPowinnaś stworzyć w nim wszystkie warianty konstrukcji grzejników i w pomieszczeniach tylko wybierać je z katalogu.

Kliknij w rozwijaną listę Symbol konstrukcji.

Otworzyło się okno Katalogu konstrukcji grzejników podłogowych z którego możesz wybrać właściwą konstrukcję dla danego pomieszczenia, lub stworzyć nową.

Domyślnie program utworzył już 3 konstrukcje grzejników:

PŁYTKI MIĘDZY PIETRAMI
PŁYTKI NA GRUNCIE
PŁYTKI NAD PIWNICĄ

Są to tylko propozycje konstrukcji dziedziczące większość danych z Danych ogólnych. Różnią się jedynie rodzajem pokrycia podłogowego, izolacją i stropem.
Możesz je uzupełnić lub dodać zupełnie nowe konstrukcje w zależności od potrzeb.

Najwygodniejszym rozwiązaniem będzie prawdopodobnie tworzenie nowych elementów katalogu na bieżąco podczas definiowania kolejnych pomieszczeń.

Zaraz po wykonaniu wyboru konstrukcji grzejnika podłogowego musisz też wskazać co znajduje się pod grzejnikiem.

Rozwiń listę Lokalizacja grzejników i wybierz z niej jedną z pozycji:

Między kondygnacjami
Nad przejazdem
Na gruncie

Potem za pomocą pola Grzejniki ze strefą brzegową ustaw czy chcesz uwzględnić w tym pomieszczeniu strefy brzegowe...

...a w polu Pokrywaj całą powierzchnię zdecyduj czy cała podłoga pomieszczenia może być zajęta przez grzejnik podłogowy.

Domyślnie program proponuje uwzględniać strefy brzegowe i przeznaczać całą powierzchnię na grzejnik, ale możesz te parametry zmienić.

Domyślnie program zakłada także, że powierzchnia grzejnika podłogowego jest równa powierzchni całego pomieszczenia. Powierzchnia ta wpisana została w polu A_floor.

Jednocześnie oszacowana została powierzchnia strefy brzegowej (A_floor,p). Oba te parametry możesz nadpisać swoimi wartościami.

Podobnie zaproponowana została długość rur w przyłączu do tego grzejnika (L_conn).

Domyślnie także program zakłada że w pomieszczeniu znajduje się termostat sterujący wydajnością systemu ogrzewania. Jeśli ma być inaczej - ustaw opcję Nie w polu Termostat.

W przypadku większych pomieszczeń, lub pomieszczeń o kształcie znacznie odbiegającym od kwadratu, konieczne jest podzielenie podłogi grzejnej na kilka niezależnych grzejników i fizyczne oddzielnie ich poprzez tzw. dylatacje.

W przypadku dużych pomieszczeń układa się dwie lub więcej niezależnych pętli rur grzewczych. Stosuje się tą zasadę z uwagi na konieczność układania pętli z pojedynczego zwoju (a te dostępne są w ograniczonych długościach) oraz z uwagi na dość duży opór hydrauliczny długiej rury.

W przypadku pomieszczeń o nieregularnym kształcie powinno się podzielić ich podłogi na "regularne" fragmenty i na każdym z nich zaprojektować osobny grzejnik.

Wszystko to po to, by uniknąć zbyt dużych naprężeń w podłodze.

Jeśli bieżące pomieszczenie ma kształt zbliżony do kwadratu zaznacz opcję Tryb automatyczny.

Wówczas program sam dobierze liczbę pętli grzejnika i ewentualnie podzieli powierzchnię przeznaczoną na grzejnik podłogowy na 2 lub więcej równych części.

Proporcjonalnie podzielone zostaną także strefy brzegowe.

Każda z projektowanych pętli zostanie dobrana tak, by doprowadzały do pomieszczenia taką samą ilość ciepła.

Jeśli jednak kształt pomieszczenia jest nieregularny i wymaga ręcznego podzielenia na osobne płyty grzejne - wyłącz Tryb automatyczny. Sama będziesz musiała określić ile pętli ogrzewania ma zostać zaprojektowanych w pomieszczeniu i o jakich parametrach.

Po wyłączeniu opcji Tryb automatyczny uaktywni się tabela grzejników ogrzewania podłogowego znajdująca się na dole okna programu.

Każdy wiersz tej tabeli to osobna pętla grzejna, której dane program wstępnie zaprojektował tak jak w trybie automatycznym. Twoim zadaniem jest uzupełnienie danych każdej z pętli i ewentualnie dodanie nowych wierszy.

Definiując płyty grzejne ręcznie musisz podać powierzchnię przeznaczoną na każdą z nich poprzez wpisanie udziału procentowego (kolumna A_pr.), lub rzeczywistej powierzchni (kolumna A). Program domyślnie podzieli całą dostępną powierzchnię proporcjonalnie na wszystkie zdefiniowane grzejniki.

Określona też musi być powierzchnia stref brzegowych każdego z grzejników (kolumna A_p). Tutaj też program domyślnie dzieli powierzchnię proporcjonalnie.

Dokładnie w taki sam sposób domyślnie podzielona została też wymagana moc dostarczana przez dany grzejnik (kolumna Φ_pr).

Pozostałe parametry zostały odziedziczone z danych wprowadzonych wcześniej. Oczywiście tak jak zawsze - możesz je uzupełnić.

Możesz zatem w kolumnie Lok. zmienić lokalizację danego grzejnika, a w polu Cał. zdecydować czy cała dostępna powierzchnia ma być pokryta rurami w przypadku tej płyty grzejnej, a w kolumnie L_conn określić długość rury przyłącza.

Jednym z elementów doboru grzejnika podłogowego jest obliczenie rozstawu przewodów grzejnych.

Jeśli jednak chcesz narzucić ten wymiar (i na przykład zobaczyć jak będzie pracował grzejnik przy zmienionych parametrach) - w kolumnie T wpisz (lub wybierz z dostępnej listy) wymagany rozstaw.

Usunięcie wpisanej / wybranej wartości lub wybór pozycji Oblicz sprawi, że doborem znów zajmie się program.

Podobnie możesz zmienić zaproponowany rozstaw rur w strefie brzegowej (kolumna T_p).

Dodatkowo możesz także zmienić domyślną średnicę nominalną przewodów wężownicy dn (w milimetrach) oraz narzucić ochłodzenie wody w grzejniku (kolumna Δθ).

Wszystkie kolumny z tłem w kolorze białym to kolumny przeznaczone na dane pętli grzejnika. Te z tłem niebieskim zawierają wyniki obliczeń.

Możesz dowiedzieć się z nich jaka powierzchnia podłogi faktycznie została wykorzystana przez dany grzejnik (kolumna A_r), a jaka przez strefę brzegową (kolumna A_p,r).

Jeśli dobór rozstawu rur w strefie podstawowej pozostawiłeśpozostawiłaś programowi to wynik możesz odczytać w kolumnie T_r.

Jedną z najistotniejszych informacji która będzie Cię interesować odczytasz z kolumn L i L_tot. W pierwszej z nich znajduje się długość rury w dobranej wężownicy, a w kolejnej całkowita długość rury razem z przyłączem. Właśnie tyle rury grzejnej będziesz musiała zakupić, by grzejnik spełnił swoje zadanie.

W ręcznym trybie wprowadzania danych czasem może okazać się że obliczona wymagana długość przewodu grzejnego jest dłuższa niż maksymalna długość sprzedawanych zwojów (znajdziesz tą długość w kolumnie L_max).

Może się także zdarzyć, że długość rury mieści się w dopuszczalnym zakresie, ale przekroczony został maksymalny dopuszczalny spadek ciśnienia na przewodzie.

Obliczony spadek ciśnienia i maksymalny dopuszczalny znajdziesz w kolumnach Δp i Δp_max.

Przekroczenie maksymalnej długości rury, lub dopuszczalnego spadku ciśnienia zostanie przez program odpowiednio zasygnalizowane.

W takiej sytuacji konieczne będzie podzielenie grzejnika na 2 mniejsze.

W zależności od wymagań cieplnych pomieszczenia i jego powierzchni, może okazać się, że przy podanych parametrach doboru grzejnik nie będzie w stanie przekazać do pomieszczenia odpowiedniej ilości ciepła.

Może się też zdarzyć że zakładając pokrycie całej podłogi - grzejnik będzie dostarczał zbyt dużo energii cieplnej.

Wymaganą moc pojedynczego grzejnika program wyświetli w kolumnie Φ_p, a zaraz za nią widoczna jest rzeczywista moc dobranego grzejnika (kolumna Φ_r).

Delikatnym niedogrzewaniem lub przegrzewaniem pomieszczenia nie musisz się martwić (zwłaszcza na etapie orientacyjnego projektu), ale zbyt duży deficyt (lub nadmiar) mocy cieplnej (kolumna Φ_def) może być problemem.

Deficyt mocy grzewczej (dodatnia wartość w kolumnie Φ_def) oznacza, że zaprojektowany grzejnik nie jest w stanie doprowadzić do pomieszczenia wystarczającej ilości ciepła.

Można w takiej sytuacji próbować zwiększyć jego moc poprzez zwiększenie jego powierzchni, zmniejszenie rozstawu rur grzejnych lub zwiększenie temperatury wody zasilającej grzejnik. Zalecamy w takiej sytuacji przeprowadzenia prób zmiany tych dwóch pierwszych parametrów.

Spróbuj też tymczasowo włączyć tryb automatyczny i sprawdzić czy właściwe ustawienie parametrów pętli grzejnych jest w ogóle możliwe.

Zmiana temperatury zasilania instalacji wymaga odpowiedniego przygotowania źródła ciepła w budynku. Koniecznie skonsultuj ją z profesjonalnym projektantem.

W przypadku przegrzewania pomieszczenia najprostszym zabiegiem jest wyłączenie dla danej pętli grzewczej opcji pokrywania całej dostępnej dla niej powierzchni.

W takiej sytuacji program policzy na jakim fragmencie pomieszczenia należy położyć rury grzejne. Reszta podłogi pomieszczenia może być zabudowana lub zasłonięta meblami, dywanami itd.

Wpisałeś Wpisałaś do projektu jedno z pomieszczeń i zaprojektowałeś grzejnik podłogowy (lub kilka) dla niego.

Teraz dokładnie tak samo musisz wprowadzić dane kolejnych pomieszczeń.

Jeśli potrzebujesz pomocy i asysty podczas uzupełnianiu projektu - powróć do pierwszego na temat wprowadzania pomieszczenia, by przenieść się do początku procedury.

Jeśli nie potrzebujesz pomocy kliknij przycisk Dalej na dole ekranu.

WprowadziłeśWprowadziłaś już wszystkie pomieszczenia, a w nich skonfigurowałeśskonfigurowałaś grzejniki podłogowe.

Program ma już wszystkie dane i większość obliczeń już została wykonana.

Wystarczy teraz przejść do etapu 5 i zobaczyć wyniki.